Herken je dit?
De wekker gaat af. Met een kreun en een zucht open je je ogen. Terwijl je de zachte kreten van de wekker probeert te negeren, wrijf je de slaap uit je ogen. Met een snelle blik op de klok spring je uit bed en begint de hectiek van de dag.
Jij moet naar je werk en de kinderen naar school, maar het lijkt alsof niemand op dezelfde golflengte zit. En terwijl je alles en iedereen bij elkaar probeert te krijgen, voel je de stress in je buik opborrelen.
Op je werk word je ontvangen met een eindeloze to-do lijst. Te midden van de constante stroom van afleiding probeer jij je te concentreren. Maar in je hoofd heerst zoveel chaos als tijdens het spitsuur in New Yorkt. En het enige dat je verlangt is een moment van rust.
Wanneer je na die lange werkdag thuiskomt en het liefst van al meteen in de zetel wil ploffen, wordt je begroet door een berg wasgoed. De keuken ziet er uit alsof er een kleine tornado doorheen is gegaan.
Tijd voor jezelf lijkt een vage herinnering. Je verlangt zó naar een moment om op adem te komen. Maar te midden van alle chaos, weet je dat je morgenochtend weer hetzelfde scenario zult ingaan. De cyclus lijkt eindeloos.