Herken je dit?
De wekker gaat af. Met een kreun en een zucht open je je ogen. Terwijl je de zachte kreten van de wekker probeert te negeren, wrijf je de slaap uit je ogen. Met een snelle blik op de klok spring je uit bed en begint de hectiek van de dag.
Jij moet naar je werk en de kinderen naar school, maar het lijkt alsof niemand op dezelfde pagina zit. Terwijl je je best doet om een gezond ontbijt op tafel te krijgen, merk je dat je jongste maar één schoen vindt. De oudste heeft zijn turnzak achtergelaten in de zetel. Terwijl je iedereen bij elkaar probeert te krijgen, glipt de tijd als zand door je vingers en voel je de stress opborrelen.
Op je werk word je ontvangen met een eindeloze lijst van taken. Emails stromen binnen, vergaderingen stapelen zich op. Je telefoon trilt voortdurend met meldingen van je werk en van Smartschool. En te midden van deze constante stroom van afleiding probeer jij je te concentreren. Je hoofd voelt aan als een draaikolk van gedachten. En het enige dat je verlangt is een moment van stilte en rust.
Wanneer je na die lange werkdag thuiskomt en het liefst van al meteen in de zetel wil ploffen, wordt je begroet door een berg wasgoed. De keuken ziet er uit alsof er een kleine tornado doorheen is gegaan.
Tijd voor jezelf lijkt een verre en vage herinnering. Je verlangt zoooo naar een moment om te ademen en gewoon even te zijn. Maar te midden van alle chaos, weet je dat je morgenochtend weer hetzelfde scenario zult ingaan. De cyclus lijkt eindeloos.